Stel je voor…
Stel je voor: je loopt naar school, de supermarkt of naar een vriend(in) en ineens… weet je niet meer waar je bent. Niet omdat je ergens voor het eerst bent. Je bent op een plek waar je al honderd keer bent geweest! Dat is hoe het is om Atopia te hebben.
Normaal gesproken maken je hersenen een mentale kaart van de omgeving. Dit is een soort plattegrond in je hoofd. Als je een paar keer ergens bent geweest, onthoud je steeds beter waar alles is. Voor mensen met Atopia werkt dat anders. Voor hen is navigeren als een puzzel zonder plaatje op de doos: je hebt stukjes informatie, maar het lukt maar niet om ze in elkaar te passen.
En het gekke? Veel mensen met Atopia weten helemaal niet dat er een naam is voor hun altijd-verdwalen-klachten. Daarom is het belangrijk om erover te praten. Als jij altijd verdwaalt, dan is dat niet raar. Het is gewoon hoe sommige hersenen werken!
Persoonlijke ervaringen
Anoniem
“Als ik ga hardlopen, vraag ik mijn man om een route te bedenken met zo min mogelijk afslagen, bijvoorbeeld langs het water tot de grote brug en dan omkeren. Ik moet dan heel erg op m’n omgeving letten, anders kan ik de weg naar huis niet meer vinden“
Anoniem
“Op een festival liep ik even weg van mijn vrienden, maar toen ik terugkwam, waren ze nergens te bekennen. Ik was zó boos dat ze me in de steek lieten, maar later bleek dat ik me vergist had en helemaal op een verkeerde plek stond te wachten“